HARAM HELAL DEMEDEN BİRİKTİRDİĞİ PARALARLA SAYISIZ

MAL VE MÜLK EDİNEREK KARUN KADAR ZENGİN OLAN BİRİSİ,

AHİR ÖMRÜNDE BÜYÜK BİR KONAK YAPTIRMIŞ VE BU KONAĞI

EN NADİDE EŞYALARLA DONATMIŞ,

İÇİNİ VE DIŞINI AKLA DURGUNLUK VERECEK DERECEDE SÜSLETMİŞ.

MALINA VE PARASINA O DERECE MAĞRUR VE BUNLARLA O DERECE

ÖĞÜNÜRMÜŞ Kİ; FAKİRLERE, ÂLİMLERE, HAK ÂŞIKLARINA HOR BAKAR:

“ONLAR DA BENİM KADAR AKILLI OLSALARDI,

MAL-MÜLK SAHİBİ OLURLARDI,”

HAM DÜŞÜNCESİYLE HERKESİ HAKİR GÖRÜRMÜŞ.

KENDİSİ KADAR AKILLI BİR KİMSENİN BU KADAR PARA VE MAL-MÜLK

SAHİBİ OLABİLECEĞİNİ, ANCAK BÖYLESİNE MUHTAŞEM SARAY VE

KONAKLARDA YAŞAYABİLECEĞİNİ DÜŞÜNÜR VE BÖBÜRLENİRMİŞ..

OLUR, OLMAZ HER YERDE:

“BÜTÜN BU İHTİŞAMI NEFSİM İÇİN HAZIRLADIM, BU KONAĞI DA

NEFSİM İÇİN YAPTIRDIM,”

DİYEREK ÖĞÜNÜRMÜŞ..

ARTIK HİÇ BİR KAYGISI OLMADIĞINI, ÖMRÜNÜ ZEVK VE SEFA İÇİNDE

GEÇİRMEKTEN BAŞKA BİR DÜŞÜNCESİ KALMADIĞINI SANIR VE

HERKESİ BU HALİNE İMRENDİRMEĞE UĞRAŞIRMIŞ.

BU KADARI İLE DE KALMAZ, KENDİ KENDİSİNE:

“ BENİM KADAR SERVETİ, MALI-MÜLKÜ OLAN VARMI? DER VE

HERKESLE KONUŞMAYA TENEZZÜL ETMEZMİŞ..

ÖYLE YA, BU DERECE ZENGİN BİR İNSANIN HERKESLE GÖRÜŞÜP KONUŞMASI,

ONLARIN SEVİYESİNE İNMEK DEĞİL Mİ İMİŞ!..

BÖYLECE, HERKESİ HOR-HAKİR GÖRÜR,

KAPISINA GELEN FAKİRLERİN YÜZÜNE BİLE BAKMAZ, ONLARI BEKÇİLERİNE,

BAHÇIVANLARINA VE ÖZEL MUHAFIZLARINA KOVDURURMUŞ..

GÜNLERDEN BİR GÜN; BU NE OLDUM DELİSİ, KENDİSİ GİBİ ALLAH’I

TANIMAZ, AHİRETE İNANMAZ, HALKI TAHKİR EDEN KİMSELERE

BÜYÜK BİR ZİYAFET TERTİP ETMİŞ..

KONAĞIN MUHTAŞEM SALONLARINDA, BİNBİR TÜRLÜ DÜNYA NİMETLERİ

İLE SÜSLENMİŞ SOFRALAR BAŞINDA TOPLANMIŞLAR..

NEREDEN GELİP NEREYE GİTTİKLERİNİ, BAŞLARINA NELER GELECEĞİNİ

BİR TÜRLÜ AKILLARINA GETİREMEYEN BU BİR SÜRÜ MAL VE PARA ŞIMARIĞI,

KONAĞIN İÇ VE DIŞ DİZAYNININ, SEÇKİN EŞYASINI, AVİZELERİNİ,

TABLOLARINI, HALILARINI BİRBİRLERİNE MEDHÜ SENA EDERLERKEN,

EV SAHİBİ OLAN CAHİL MAĞRUR DA BİR TAHT GİBİ KURULDUĞU GENİŞ,

YUMUŞAK VE RAHAT KOLTUĞUNA YAN GELMİŞ, İZAHAT VERİYOR,

EŞYALARININ TARİHİ KIYMETLERİNİ, NERELERDEN VE NASIL SATIN ALDIĞINI,

DAHA ÖNCE HANGİ PAŞALARIN VEYA BEYLERİN ELLERİNDE

BULUNDUKLARINI ANLATIYOR, ARADA SIRADA:

“ŞUNU ELLİ BİNE ALDIM, BUNU YÜZ BİNE KAPATTIM,”

GİBİ SÖZLERLE HERKESİ ZEVKİNE VE MERAKLILIĞINA

HAYRAN BIRAKIYORMUŞ..

ZİYAFET DEVAM EDE DURSUN, AZRAİL ALEYHİSSELÂM DA

ÜSTÜ BAŞI PARÇA PARÇA, BİNBİR YAMA İÇİNDE, BOYNUNDA BİR

TORBA, DİLENCİ KILIĞINDA KONAĞIN KAPISINA GELMİŞ..

ŞİDDETLE KAPIYI ÇALMIŞ VE NE İSTEDİĞİNİ SORAN HİZMETKÂRLARA:

“HANE SAHİBİNİ GÖRMEYE GELDİM, AŞAĞIYA KADAR GELSİN DE

GÖRÜŞELİM.” DEMİŞ… HİZMETKÂRLAR:

“SEN AKLINI MI KAÇIRDIN? HİÇ BEYEFENDİ, SENİN GİBİ BİR DİLENCİ

İLE KONUŞMAYA TENEZZÜL EDER VE HELE SENİN AYAĞINA KADAR

GELİR Mİ?” CEVABINI VERMİŞLER..

AZRAİL ALEYHİSSELÂM:

“SİZ BİR KERE HABER VERİN,” DİYE DİRETMİŞ.

HİZMETKÂRLAR DA:

“OLMAZ, BİZİ AZARLATMAK, EKMEĞİMİZDEN ETMEK Mİ İSTİYORSUN..

HADİ VAR GİT İŞİNE…

YOKSA SENİ ZORLA BURADAN UZAKLAŞTIRIRIZ.”

TEHDİDİNİ SAVURMUŞLAR.

MELEK-ÜL MEVT DE DİRETMİŞ:

“BEYİNİZİ GÖRMEDEN ŞURADAN ŞURAYA GİTMEM.”

DEMİŞ VE TEKRAR ÇAĞIRMALARINI İSTEMİŞ.

HİZMETKÂRLAR BU FAKİR DİLENCİNİN ISRARINA ŞAŞIP KALMAKLA

BERABER, HİÇ BİRİSİ EFENDİLERİNE HABER VERMEYE CESARET EDEMEMİŞ.

NİHAYET AZRAİL ALEYHİSSELAM:

“ANLADIM, SİZ EFENDİNİZİN CELALİNDEN KORKARAK ONU BURAYA

ÇAĞIRAMIYORSUNUZ.

BİR BAKIMA HAKLISINIZ, ZİRA SİZLER EMİR KULLARISINIZ,

EFENDİNİZE İTAATİNİZ VE ONUN EMİRLERİNE GÖRE HAREKET

ETMENİZ LAZIMDIR. ŞU VAR Kİ, BEN DE EMİR KULUYUM,

BENİM DE EFENDİLERİN EFENDİSİ OLAN EFENDİME İTAATİM VE ONUN

EMRİNİ YERİNE GETİRMEM ŞATTIR.

BEN, ALLAHU TEÂLÂ’NIN RUHLARI KABZETMEKLE GÖREVLENDİRDİĞİ

AZRAİLİM.. EFENDİNİZİN RUHUNU KABZETMEYE GELDİM.

HAYDİ GİDİN SÖYLEYİN.. GELSİN BENİ GÖRSÜN..” DEMİŞ

HİZMETKÂRLAR TİTREYEREK DURUMU EV SAHİBİNE BİLDİRMİŞLER.

HANE SAHİBİ, ÖLÜMÜ HATIRINA BİLE GETİRMEDİĞİ, DAHA DOĞRUSU

ÖLÜMÜ KENDİSİNE LAYIK GÖRMEDİĞİ İÇİN HİZMETKÂRLARINA:

“KENDİSİNE YUMUŞAK SÖZLE SORUN BAKALIM, MAİYETİMDE ÇALIŞAN

BİRİSİNİN Mİ RUHUNU ALMAYA GELMİŞ.” DEMİŞ.

DAHA SÖZLERİNİ TAMAMLAMAYA FIRSAT BULAMADAN

AZRAİL YANLARINDA BELİRMİŞ VE:

“HAYIR, KİMSENİN DEĞİL SENİN RUHUNU ALMAYA GELDİM.

BU GÜNE KADAR TOPLADIĞIN, TOPLAMAKLA ÖĞÜNDÜĞÜN MALLARINI,

PARALARINI VE EŞYALARINI NE YAPACAKSAN YAP, RUHUNU

KABZEDECEĞİM.” DEMİŞ.

NE DİYECEĞİNİ, NE YAPACAĞINI BİLEMEYEN VE ÖLÜMÜ BİR AN İÇİN

OLSUN HATIRINA GETİRMEYEN DÜNYA MAĞRURU ŞIMARIK ZENGİNİN,

ELLERİ AYAKLARI TİTREMEYE, DİLİ KEKELEMEYE BAŞLAMIŞ,

ECEL KORKUSU İLE SARARIP SOLAN YÜZÜ VE FERLERİ KAÇAN

GÖZLERİ İLE ZELİL VE PERİŞAN YALVARMIŞ:

“BANA BİRAZ MÜHLET VERSENİZ OLMAZ MI?”

“OLMAZ.. RUHUNU ALMAYA GELDİM VAZİFEMİ YAPMADAN DA

BURADAN AYRILAMAM.”

BİR ANDA MÜTEKEBBİR ZELİL OLUVERMİŞ..

BÜTÜN PARALARINI, MÜCEVHERLERİNİ GETİRMELERİNİ EMRETMİŞ.

O ÜZERİNE TİTREDİĞİ KIYI BUCAK HERKESTEN SAKLADIĞI ALTINLARA,

GÜMÜŞLERE, ELMASLARA, PIRLANTALARA, İNCİ, ZÜMRÜT VE

YAKUTLARA NEFRETLE BAKARAK:

“ALLAH SİZE LANET ETSİN, BENİ ŞEHVETE SEFKETTİNİZ.

RABBİME İBADETTEN MEN ETTİNİZ, RABBİMLE DOST OLMAKTAN

ALIKOYDUNUZ.”

TAM BU SIRADA, UMULMADIK, BEKLENMEDİK BİR ŞEY OLMUŞ..

ET PARÇASINA SÖZ SÖYLEME KUDRETİNİ İHSAN BUYURAN

KADİR-İ MUTLAK, BU ASİ ZENGİNİN MALLARINA, EŞYALARINA,

KONAĞINA, ALTINLARINA DA SÖZ SÖYLEME KUDRETİNİ İHSAN BUYURMUŞ

VE HEPSİ BİRDEN KELAMA BAŞLAMIŞLAR:

“BİZE SÖVMEK, SAYMAKLA, BİZE LANET ETMEKLE KENDİNİ

KURTARACAĞINI MI SANIYORSUN? HER ŞEYDEN EVVEL BİLMELİSİN Kİ,

BİZE LANET ETMEYE HİÇ HAKKIN YOK.

BUGÜNE, HATTA BU DAKİKAYA KADAR HEP BİZE GÜVENDİN,

HEP BİZİMLE VE ZENGİNLİĞİNLE ÖĞÜNDÜN..

BİZİM SAYEMİZDE HÜKÜMDARLARIN, VEZİRLERİN, PAŞALARIN,

BEYLERİN HUZURUNA RAHATCA ÇIKAR, BİR GÜN DE ALLAHU TEÂLÂ’NIN

HUZURUNA ÇIKACAĞINI HİÇ DÜŞÜNMEZDİN.

HELE ÖLÜMÜ AKLINA HİÇ GETİRMEZ, BİZLER SENİN ELİNİN ALTINDA

İKEN ADETA HİÇ ÖLMEYECEĞİNİ ZANNEDERDİN..

YOLLARDA RASLADIĞIN FAKİRLERE, ÂLİMLERE HOR BAKAR,

ONLARI İNSAN YERİNE KOYMAZDIN.

ALLAH’TAN KORKAN VE ONUN EMİRLERİNİ YERİNE GETİREN

MÜTTAKİYLERİ TAHKİR EDERDİN..

ALLAH’TAN KORKMAZ RESULDEN HÂYA ETMEZ, NEFSİNDEN GAYRİ

KİMSEYİ DÜŞÜNMEZ, HER TÜRLÜ FENALIĞI İŞLERDİN..

BİZ BÜTÜN BU KÖTÜLÜKLERİNE RAĞMEN SANA MUKABELEDE BULUNMADIK.

EĞER, BİZİ HELAL YOLDAN KAZANIP, ALLAH YOLUNDA SARFETSEYDİN,

BİZ DE SENİN HAKKINDA DAHA HAYIRLI OLURDUK, BÖYLE YAPSAYDIN

BİZDEN FAYDA GÖRÜR, LANET DE ETMEZDİN..

ŞİMDİ DE AHİRETİNİ KAZANMIŞ OLURDUN..

BU DÜNYA HAYATINDA ELİNE GEÇENLERİ HAK YOLUNDA HARCASAYDIN,

AHİRETTE EN AŞAĞI ON MİSLİNİ BULURDUN.

AMA SEN HARAMDAN KAZANDIĞIN İÇİN BİZLERİ KÖTÜLÜĞÜNE ALET ETTİN..

ELBETTE, AHİRET HAYATINDA DA BİZLERDEN SORUMLU OLACAKSIN..

ELBETTE MESUL OLACAK VE ATEŞE GİRECEKSİN..

BİZLER, SENİ KÖTÜ GİDİŞİNDEN VE KÖTÜ FİİLLERİNDEN VAZGEÇİRMEYE

KAADİR DEĞİLDİK.. SEN HAKİM, BİZLER MAHKUM DURUMUNDA İDİK..

BİZİ DİLEDİĞİN GİBİ KULLANABİLME HAKKINI, ALLAH SANA VERMİŞTİ..

ŞİMDİ NE YÜZLE BİZE LANET EDEBİLİYOR VE NE YÜZLE KENDİNİ

TEMİZE ÇIKARMAYA ÇALIŞIYORSUN..”

PARALARININ, MALLARININ VE EŞYALARININ BU HAKLI SİTEMLERİ

KARŞISINDA NE DİYECEĞİNİ BİLEMEYEN MAĞRUR VE ŞIMARIK ZENGİN,

İŞ İŞTEN GEÇTİĞİNİ FARK ETMİŞTİ AMA ARTIK TAMİRE FIRSAT VE

İMKÂN DA YOKTU.

HAZRET-İ MELEK-ÜL MEVTİN DARBESİNİ YEDİ VE OLDUĞU YERE

YIĞILIP KALDI.

DÜNYADA YAPTIKLARINDAN HESABA ÇEKİLMEK ÜZERE

AHİRET DİYARINA İNTİKAL ETTİ.

KAZANDIKLARI KENDİSİNE YAR OLMADI VE ONUNLA HİÇ BİRİSİ

KABRİNE GİRMEDİ..

EY MÜMİN: KAZANDIĞIN PARANIN HELAL Mİ, HARAM MI OLDUĞUNU

ANLAMAK İSTERSEN O PARAYI SARF ETTİĞİN İŞLERE VE YERLERE BAK.

HELAL OLUP OLMADIĞINI O ZAMAN ANLARSIN..

ALLAH’A EMANET OLUN, RAZI OLACAĞI HAYAT YAŞAYIN.