AVLANMAYI ÇOK SEVEN PADİŞAH, PAŞALARI İLE AVA ÇIKARLAR. GİDERLERKEN EN SEVDİĞİ PAŞA BİR CEYLAN GÖRÜR. HEYECANLA NİŞAN ALIR, CEYLANIN PADİŞAHA DOĞRU GİTTİĞİNİN FARKINDA DEĞİLDİR. SİLAHINI ATEŞLER PADİŞAH:
“AHHH” DİYE. BAĞIRIR HEPSİ KOŞAR GELİRLER Kİ. PADİŞAHIN BAŞPARMAĞI KOPMUŞ. “KÖRMÜSÜN BE ADAM”. DİYE BAĞIRIR PADİŞAH. PAŞA: “EFENDİM İSTEYEREK OLMADI. HEYECANDAN CEYLANIN SİZE DOĞRU GELDİĞİNİ FARK ETMEDİM. VARDIR BUNDA BİR HAYIR” DEYİNCE. “NE HAYIRI OLACAK BUNDA. PARMAĞIM KOPTU”. PAŞA YİNE “VARDIR EFENDİM”. DEYİNCE PADİŞAH İYİCE SİNİRLENİR. “SARAYA DÖNÜNCE SENİ ZİNDANA ATACAĞIM” DER. SARAYA DÖNERLER, PADİŞAH: “ATIN BUNU ZİNDANA”. DİYE EMİR VERİR. PAŞAYADA: “BİR DİYECEĞİN VARMI” DİYE SORAR. PAŞA: “BUNDA DA BİR HAYIR VARDIR.” DEYİNCE PADİŞAH: “ALLAH ALLAH ADAM ZİNDANA GİRİYOR HALA HAYIR VARDIR DİYOR, GÖTÜRÜN ŞUNU GÖZÜM GÖRMESİN” DİYE BAĞIRIR. ARADAN İKİ ÜÇ YIL GEÇER. PADİŞAH AVLANMAYI ÖZLEMİŞTİR. TEKRAR AVA ÇIKARLAR. ORMANDA GİDERLERKEN YOLU KAYBEDERLER. VE YAMYAMLAR BUNLARI ESİR ALIRLAR. KÖYLERİNE GETİRİRLER, KÖYDE SEVİNÇ VARDIR AV GÜZEL GEÇTİĞİ İÇİN. HEMEN KÖYÜN ORTASINDAKİ BÜYÜK KAZANIN ALTINI YAKARLAR. SU KAYNAMAYA BAŞLAYINCA BİRER BİRER İÇİNE ATARLAR. SIRA PADİŞAHA GELİR ÜSTÜNDEKİLERİ ÇIKARIRLAR. BAKARLARKİ BU ADAMIN PARMAĞI EKSİK. TEREDDÜT EDİP KÖYÜN BÜYÜCÜSÜNÜ ÇAĞIRIRLAR. BÜYÜCÜ BAKAR PARMAĞININ BİRİ YOK. “AMAN BU ADAM MUNDARDIR ETİ YENMEZ BULDUĞUNUZ YERE BIRAKIN BUNU” DER VE ACELE AVLADIKLARI YERE BIRAKIRLAR. PADİŞAH SEVİNE SEVİNE SARAYA DÖNERKEN DEMEKKİ PARMAĞIN KOPMASININ HAYRI BUYMUŞ DİYE DİYE SARAYA GELİR. HEMEN ZİNDANDAN PAŞAYI ÇIKARTIR. BAŞINDAN GEÇENİ ANLATIR, “PARMAĞIN KOPMSINDAKİ HAYIRI ANLADIMDA. SEN ZİNDANA GİDERKEN BUNDADA BİR HAYIR VARDIR DEDİN, ONDAKİ HAYIR NEDİR” DEYİNCE PAŞA: “SULTANIM BENİ ZİNDANA ATMASAYDIN, DİĞER PAŞALARIN GİBİ BENİDE AVA GÖTÜRECEKTİN. EH BENİM NOKSAN BİR YERİM OLMADIĞI İÇİN ŞİMDİ BENDE O KAZANDA OLACAKTIM. SENİ KOPAN PARMAĞIN, BENİDE ZİNDANA GİRMEM HAYATIMIZI KURTARDI” DER. BİZİM KÖTÜ, ÇİRKİN, DEĞERSİZ OLARAK GÖRDÜĞÜMÜZ ÇOK ŞEYDE BİZİM İÇİN HAYIR OLABİLİR. AMA BİZ BİLEMEYİZ ONU ANCAK YARADANIMIZ BİLİR. Sure= TEVBE (51) DE Kİ: ALLAHIN YAZDIĞINDAN BAŞKASI ASLA BAŞIMIZA GELMEYECEKTİR. O,BİZİM YARDIMCIMIZ’DIR. MÜMİNLER YALNIZ ALLAHA DAYANSINLAR. Sure= BAKARA (216)(ayetin başı var) NİCE HOŞLANMADIĞINIZ ŞEYLER VARDIR Kİ SİZİN İÇİN DAHA YARARLIDIR. YİNE NİCE HOŞUNUZA GİDEN ŞEYLERDE VARDIRKİ ONLAR SİZİN İÇİN DAHA ZARARLIDIR. BÜTÜN BUNLARI ALLAH BİLİR, SİZ BİLMEZSİNİZ. ALLAH’A EMANET OLUN, RAZI OLACAĞI HAYAT YAŞAYIN.
 |
