OSMANLI PADİŞAHI YAVUZ SULTAN SELİM,
TEBDİLİ KIYAFET YAPMIŞ, KUŞLAR ÇARŞISI’NI GEZİYORMUŞ. AVCILAR AVLADIKLARI KUŞLARI, TUZAKCILAR YAKALADIKLARI MAHARETLİ, EĞİTİMLİ, GÜZELİM KUŞLARI SATIYORLAR. BİR ARA GÖZÜ KEKLİKLERE İLİŞİR PADİŞAH’IN. BİR GURUP KEKLİĞİN ÜZERİNDEKİ VARAKTA, “TANE SATIŞ FİYATI 1 ALTIN” YAZIYOR. HEMEN YANI BAŞLARINDA ASILI, ADETA ALTIN KAFES İÇİNDE BİR KEKLİK DAHA VAR Kİ, FİYATI: 300 ALTIN. PADİŞAHIN GÖZÜ 300 ALTINLIK KEKLİĞE TAKILIR. “HAYIRDIR, BUNUN DİĞERLERİNDEN NE FARKI VAR Kİ, BUNLAR 1 ALTIN, BU 300 ALTIN?” DER SATICIYA. SATICI: “BU KEKLİK ÖZEL EĞİTİMLİ, ÇOK GÜZEL ÖTÜYOR, ÖTMESİ BİR YANA BUNUN ÖTÜŞÜNÜ DUYAN NE KADAR KEKLİK VARSA HEPSİ ONUN ETRAFINA DOLUŞUYOR.” DER. “TABİ BU ARADA AVCILAR DA O ETRAFA DOLUŞAN KEKLİKLERİ DAHA RAHAT AVLIYORLAR.” DİYE EKLİYOR. “SATIN ALIYORUM, AL SANA 300 ALTIN…” DİYOR PADİŞAH. PARAYI VERİYOR; HEMEN ORACIKTA KEKLİĞİN KAFASINI KESİYOR. SATICI ŞAŞIRIP. “NE YAPTINIZ, EN MAHARETLİ KEKLİĞİN BAŞINI KOPARTTINIZ, YAZIK DEĞİLMİ.” DİYE DÖVÜNÜRKEN; PADİŞAH GÜLÜYOR: “BU KENDİ SOYUNA İHANET EDEN BİR KEKLİKTİR. BUNUN AKİBETİ ER VEYA GEÇ BUDUR…”
|
